De weg naar de Noordkaap, deel 5

We zijn aan het laatste deel toegekomen van de blogserie De weg naar de Noordkaap. Dat betekent dat we afscheid nemen van de kaap en nog een klein gedeelte van de terugweg volgen over het eiland Magerøya waar de Noordkaap zich bevindt. 

We starten met een laagje poedersneeuw op de bergen. De temperatuur is behoorlijk gedaald en het heeft 's nachts gesneeuwd. En dan spreken we over half juni. Een advies: ook al is het voorjaar of zomer, neem altijd warme, waterdichte kleding mee als je naar de Noordkaap gaat, inclusief goed schoeisel, een muts en handschoenen. En niet alleen naar de Noordkaap, hetzelfde geldt voor heel Noorwegen. Zeer zeker voor Noord-Noorwegen, maar ook voor de bergachtige regio's en de hoogvlaktes in het midden en het zuiden van het land. Het kan er bar koud zijn met sneeuw, regen, mist en harde wind en zelfs nachtvorst. Heb ik jullie nu afgeschrikt? Maar ja, een gewaarschuwd mens... 

Om terug te komen op de Noordkaap, we verlaten de kaap en werpen nog een laatste blik op de Barentszzee waar het zonlicht voortdurend zorgt voor een wisselend en schitterend schouwspel.

Onderweg maken we nog even een stop bij het startpunt van de wandeling naar Knivskjelodden, het noordelijkste punt van Europa. Deze wandeling, heen en terug 16 kilometer, staat bij ons al geruime tijd in de planning maar de weersomstandigheden hebben tot nu toe altijd roet in het eten gegooid en dus is het er helaas nog nooit van gekomen. We hopen ooit een keer deze route te kunnen lopen.

Natuurlijk zijn de vergezichten over de bergwereld van Magerøya opnieuw fenomenaal en het is al net zo vanzelfsprekend dat het landschap weer bevolkt wordt door rendieren.

We dalen op ons gemak af langs een een weg die zich hier en daar langs het water slingert.

Er verschijnt een regenboog aan de hemel, wat helaas duidt op regenachtige weersomstandigheden, maar zo'n regenboog tussen de bergen levert wel een fraai plaatje op.

Als de afdaling zo goed als achter de rug is passeren we een typisch Noors tafereel: roodgekleurde huisjes die deels op palen in het water zijn gebouwd. 

We kijken nog een keer om naar het stadje Honningsvåg dat er aan de voet van hoge bergen nogal nietig uitziet. 

En dan verlaten we via de Noordkaaptunnel het eiland Magerøya en stuiten we op onderstaand uitzicht dat prachtig is om te zien.

Ondanks dit mooie uitzicht overvalt ons al meteen een gevoel van heimwee naar het bijzondere eiland dat we achter ons hebben gelaten en waar zoveel meer valt te ontdekken dan alleen de Noordkaap. Aangezien wij nog lang niet alles op dit eiland gezien hebben zal het, als het aan ons ligt en alles meezit, hopelijk ooit een keer op een weerzien met Magerøya uitdraaien, zodat wij onze ontdekkingstocht daar voort kunnen zetten. Een mens moet toch iets te dromen hebben?