Eens in je leven

Iedereen heeft vast wel een lijstje met dingen die hij of zij graag eens zou willen doen. R en ik hebben nog wel een aantal dingen op zo'n lijstje staan, maar een ervan hebben we ooit al eens weg kunnen schrappen: een ontmoeting met het grootste zoogdier ter wereld, de walvis.


Het Noorse Andenes is een van de vertrekpunten van een walvissafari. Andenes ligt op het noordelijkste punt van de schilderachtige Vesterålen, een eilandengroep ten noorden van de imposante Lofoten. Van daaruit is het een uur varen naar de leefgebieden van de walvissen. De grens van het continentaal plat ligt niet ver uit de kust. Voorbij deze grens ligt de zeebodem een enorm stuk dieper, een gebied waar de walvissen zich met gemak vrij kunnen bewegen en waar veel voedsel te vinden is.

De zee bij Andenes.

Op weg naar volle zee om walvissen te spotten.

Wij besloten vanuit Andenes een walvissafari te maken, maar voordat je de zee opgaat is er een rondleiding door het bijbehorende walviscentrum. Daar leerden we dat mannelijke potvissen, de soort die wij tijdens de safari gezien hebben, 20 meter lang kunnen worden en 75 ton kunnen wegen. Potvissen kunnen 70-80 jaar oud worden. De mannetjes trekken naar noordelijke voedselrijke wateren, terwijl de vrouwtjes met de kalfjes in warmere wateren achterblijven. Dit omdat er in deze warmere regionen geen orka’s leven die de kalfjes aanvallen. Wanneer de mannelijke kalfjes 5-6 jaar oud zijn, trekken ook zij naar het noorden. De mannetjes keren alleen terug naar de vrouwtjes om te paren, daarna vertrekken ze weer richting het noorden. 
Elke walvis is aan zijn staartvin te herkennen, zoals een vingerafdruk bij een mens. Op iedere safari gaat er iemand mee om foto’s van de staartvin te maken, zodat er een registratie ontstaat van de walvissen die zich in een bepaald gebied bevinden.


Ondanks de regen, een temperatuur van hooguit 8 ºC en diverse zeezieke opvarenden om ons heen was het een tocht om nooit te vergeten. We hebben een paar maal een potvis van dichtbij gezien. Iets wat normaal gesproken alleen in natuurdocumentaires voorkomt, zwemt plotseling vlak voor je. Bijna niet voor te stellen! Alleen al het uitademen van het dier via het luchtgat in zijn hoofd, waarbij er een soort fontein ontstaat, is een machtig geluid. Al met al is een ontmoeting met een walvis een indrukwekkende belevenis die veel mensen met ontzag vervult en zelfs sprakeloos maakt.

Ondanks het slechte weer nog altijd vol goede moed.

Ja, terug in Andenes waren we verregend, het water droop overal vanaf, maar dat maakte ons niet uit. Het was een once in a lifetime ervaring. Iets wat je één keer in je leven meegemaakt moet hebben als je daar de kans voor krijgt. Dat wij dat hebben mogen beleven, ervaren we als iets bijzonders. Ondanks het slechte weer hebben wij er geen minuut spijt van gehad. We zouden zo weer aan boord stappen.

Niet ver van Andenes verwijderd, steekt een grote, eenzame rots uit de zee omhoog.
 

Reacties

  1. Ondanks de regen toch nog hele goede foto's. Lijkt me ook een geweldige ervaring.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is een wonder dat de foto's nog zo gelukt zijn. Naast de regen hadden we soms ook nog last van opspattend zout water. Daarna werkte de camera niet altijd even goed meer. We waren ontzettend blij dat we nog zulke foto's hebben kunnen maken.
    En ja, het is inderdaad een fantastische ervaring.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts