Jotunheimen, Huis van de reuzen

Afgelopen najaar mochten we opnieuw een bezoek brengen aan de imposante Jotunheimen. Tijdens het voorjaar kan daar nog veel sneeuw en ijs liggen. Je rijdt dan tussen metershoge sneeuwwanden over de Sognefjellsveien, een weg die je dwars door de bergwereld over de Sognefjell voert. Deze weg ligt in Noorwegen en is de hoogste bergpas van Noord-Europa. Wij hebben de Jotunheimen meestal gezien bedekt met sneeuw en ijs. Dit keer was er geen sneeuw en ijs meer te vinden. Daarvoor moest je nog hoger de bergen in. 

Als er geen sneeuw meer ligt, ziet alles er ineens heel anders uit. Meren glinsterden ons tegemoet en op een rotsachtige ondergrond was groen te zien, niet veel, maar het was groen. Zelfs monumenten waren tevoorschijn gekomen. En de bergen? Die waren dit keer in grijstinten gehuld in plaats van de witte deken waarmee ze de winter nog altijd even vast leken te willen houden. Het landschap had een metamorfose ondergaan. Dan zie je pas goed hoe onherbergzaam en indrukwekkend de omgeving eruitziet. De sneeuw zorgde, in ons geval, meestal voor een wat lieflijker beeld.

Wij besloten ergens op de top van de Sognefjell vrij te kamperen, te midden van het 'Huis van de reuzen', want dat is hoe de Jotunheimen genoemd wordt. De wolken rondom de hoge bergtoppen gaven de omgeving een mysterieus tintje. Met een beetje fantasie lieten ze ons bijna geloven dat er zich inderdaad reuzen of in ieder geval fabelachtige wezens tussen de bergen verscholen hielden. Wezens die langzaam uit de wolken op zouden komen doemen. Ik kan jullie geruststellen: dat is niet gebeurd.     

Dit is alvast een tipje van de Jotunheimen. We hebben nog veel meer foto's van dit immense gebied gemaakt én er valt een leuke anekdote te vertellen die we daar hebben meegemaakt. Maar dat is voor een van de volgende keren. Tot dan!