De wind in de zeilen

Waarschuwing voor de lezers die denken dat ik nu over Noorwegen ga bloggen: jullie kunnen nog overschakelen naar een andere blog, dit keer wijk ik namelijk uit naar Zweden ;-) 

In mijn vorige blogpost noemde ik de Zweedse Hoge Kust, Höga Kusten. Daarbij moest ik ineens denken aan een bezoek aan een andere plaats aan de Zweedse oostkust, Lörudden of Löran, zoals het ook wel genoemd wordt. 

Lörudden ligt op een schiereiland en is een piepklein dorp met rode, houten huisjes die tegenwoordig meer als vakantiewoning dienen dan als vaste verblijfplaats. Het schijnt dat er al rond 1500 mensen op deze plek aan de Botnische Golf woonden. De bevolking leefde daar van de visserij.

Tegenwoordig wordt er nog steeds gevist in Lörudden maar in veel mindere mate dan vroeger. Achter het dorpje ligt een houten kerkje verscholen in het bos. Het kerkje stamt uit de 17e eeuw. 

Iets verderop vind je, met uitzicht op zee, een labyrint dat er al eeuwenlang ligt. Ik moest natuurlijk wel even een tochtje door het labyrint maken, dat had ik nog nooit gedaan. Het lopen door het labyrint heeft iets te maken met het levenspad dat je volgt en de weg naar jezelf vinden. Maar volgens de beschrijving die bij dit labyrint hoort, hoopte de bevolking – als we het goed begrepen hebben – dat ze met het labyrint de wind konden vangen en dat vissers zodoende een gunstige wind in de zeilen zouden krijgen. Zoiets.

Langs de Zweedse oostkust zijn er 150 labyrinten te vinden, dus je komt er langs deze kustlijn waarschijnlijk altijd wel ergens een tegen. 

Natuurlijk zijn we naar de zee gelopen om daar van het uitzicht te genieten. We hadden het geluk dat het een prachtige, zonnige dag was met een strakblauwe hemel. Dat maakt alles zoveel mooier. 

Het loont echt de moeite om af en toe van de hoofdweg af te wijken en deze kleine plaatsjes aan de kust te bezoeken. Nu moet ik zeggen dat het er in het voorseizoen behoorlijk uitgestorven is. De enige mensen die wij in Lörudden gezien hebben, waren een paar vissers én wij hadden de pech dat alles nog gesloten was: het restaurant, de visrokerij, de winkel en het kerkje. Maar als je van rust houdt, dan maakt dat niet uit. Je kunt ook niet altijd de wind in de zeilen hebben, zelfs niet als je een reis door het labyrint hebt gemaakt. Misschien moeten wij nog eens terug naar die plek en flink wat rondjes door dat labyrint wandelen. Wie weet verandert dan de tegenwind die ons tegenwoordig regelmatig plaagt in een gunstige wind ;-)