Een dag op Lytje Pole / Schiermonnikoog

“Zijn jullie nog nooit op een van de Waddeneilanden geweest?” 

Dat was de reactie zodra wij iemand vertelden dat dat inderdaad het geval was. Het werd dus hoog tijd om daar verandering in te brengen en een van deze eilanden te bezoeken. Het werd het autoluwe Schiermonnikoog. Dit eiland is niet alleen de kleinste gemeente van Nederland, het gelijknamige dorp dat rond 1720 is ontstaan is ook nog eens de noordelijkste plaats van ons land. 

Een handjevol mensen spreekt nog een eilander dialect. Dit dialect lijkt op Oud-Fries met Scandinavische invloeden. Al deze wetenswaardigheden spreken ons noordenfanaten natuurlijk wel aan. 

Schiermonnikoog wordt in het dialect Lytje Pole genoemd, wat 'kleine pol' of 'klein stukje grond' betekent. Nieuwsgierig naar dit voor ons onbekende kleine stukje Nederland van ongeveer 18 kilometer lang en 3 kilometer breed scheepten mijn echtgenoot en ik ons met onze fietsen in op de veerboot in het Friese Oostmahorn (bij Landal Esonstad) en kozen we het ruime sop op weg naar een dag Schiermonnikoog. Het werd een dag met veel indrukken, een dag waarop keuzes gemaakt moesten worden en we tijd te kort kwamen. 

Vanaf het Lauwersmeer (foto boven) varen we door de sluis bij Lauwersoog naar de Waddenzee. Nu eens niet vanaf de wal maar op het water genieten van een kalme zee en van alles wat er te zien valt, zoals een mooie Lemsteraak onder zeil. 

Op Schiermonnikoog aangekomen stappen we op onze fiets en besluiten we eerst de bijzondere natuur te verkennen. 

Bijna niet te missen is de Wassermann, een enorme Duitse bunker uit de Tweede Wereldoorlog, onderdeel van de Atlantikwall, een door de Duitsers aangelegde verdedigingslinie van meer dan 5000 kilometer lang langs de Europese kust. Vanaf de Wassermann hadden de Duitsers een goed uitzicht over Schiermonnikoog.   

Natuurlijk moet er geluncht worden en dat gebeurt op een van de brede en stille zandstranden aan de noordkant van het eiland. Wat een rust! Dat is pas genieten! 

Op diverse plaatsen op Schiermonnikoog vind je langs fiets- en wandelroutes kindertekeningen met bijbehorende teksten die het onderwerp 'verbondenheid' uitbeelden en beschrijven. Deze tekeningen vormen een vredesroute. Dit naar aanleiding van het feit dat het dit jaar 70 jaar geleden is dat in Nederland de bevrijding plaatsvond. Schiermonnikoog werd als laatste deel van ons land bevrijd. Het was 11 juni 1945 voordat de Duitse soldaten het eiland verlieten. 

Toen wij de tekeningen bewonderden en de rake en ontroerende teksten lazen die de kinderen erbij geschreven hadden, kwamen we tot de conclusie dat deze kinderen op het gebied van vrede en verbondenheid de wereld nog iets bij kunnen brengen. 

De enige nog werkende vuurtoren van Schiermonnikoog komt in zicht, er staan er namelijk twee op het eiland. De andere vuurtoren is als watertoren in gebruik genomen.

Op onderstaande foto: een weids uitzicht bij de vuurtoren. 

De vuurtoren werd gebouwd in 1853-1854 en is 29 meter hoog. Het rood van de toren steekt mooi af tegen de blauwe hemel. Dat geluk hadden wij, dat het prachtig, zonnig weer was. 

Het dorp Schiermonnikoog is ook een bezoek waard. Aan de Middenstreek vind je nog een aantal oude huisjes die uit de 18e eeuw dateren, waarvan de oudste exemplaren uit 1721 stammen. 

Het huisje op onderstaande foto, Marten genaamd, is het oudste huisje van het dorp. 

Aan het einde van onze fietstocht is het nog even op de dijk zitten en stil genieten van het fantastische uitzicht over de Waddenzee. 

Na onze fietsronde over Schiermonnikoog wordt het helaas tijd om afscheid te nemen van het eiland. Tussen de zandbanken door varen we, begeleid door de schittering van de zon op het water en in goed gezelschap van een historisch zeilschip, terug naar Oostmahorn. 

Over een ding zijn R en ik het eens: Schiermonnikoog valt niet in een dag te bekijken en dus hopen we er nog eens terug te keren om alles te bezoeken waar we deze ene dag niet aan toe zijn gekomen. En niet alleen dat, ook om aan een van de mooie zandstranden te kunnen zitten en de rust en de ruimte te kunnen absorberen. Het kleine eiland heeft ons weten te verrassen en te betoveren. Lytje Pole, hopelijk tot ziens!