Nieuw leven

Pasen is een mooie tijd van het jaar. In de natuur ontluikt het nieuwe leven na een winterse periode. Alles maakt zich op om tot bloei te komen en bij de eerste warmere dagen uit te botten. Het paasverhaal dat over de dood maar vooral ook over het leven vertelt, sluit in mijn ogen daarbij aan. De ene mens vindt een nieuw leven in het geloof, de andere wijzigt zijn manier van leven radicaal en begint daarmee een nieuw bestaan. Weer een ander krijgt te maken met een ingrijpende gebeurtenis in zijn of haar leven en weet dat vanaf dat moment niets meer hetzelfde zal zijn, maar hoopt wel dat het leven een nieuwe weg biedt die hij of zij in kan slaan. 

Zelf besef ik maar al te goed dat ik nog een kans heb gekregen om het leven te omarmen en daar ben ik erg dankbaar voor. Alles had er heel anders voor mij uitgezien als er op een bepaald moment niet de juiste beslissing was genomen. Een cruciale momentopname. 

En nu alles weer een beetje in rustiger vaarwater terecht is gekomen (oké, ik onderga nog chemotherapie) geniet ik van het nieuwe leven dat buiten in de natuur zichtbaar wordt en weet ik dat, als alles achter de rug is, de behandeling voorbij is, ik anders tegen alles aan zal kijken. Dat doe ik nu al, met een nieuwe blik naar het leven kijken. 

En nu ik het toch over dit alles heb, wil ik meteen iedereen bedanken voor alle steun, in welke vorm dan ook, die wij sinds ik ziek ben geworden ondervonden hebben. Dat heeft ons ontzettend goed gedaan. Dus heel erg veel dank! 

Zo, dat waren weer genoeg serieuze onderwerpen. Nu ga ik eerst eens een paar overheerlijke chocolade-eitjes eten :-)

Fijne Paasdagen!