Ravnejuv: de Ravenkloof.

Rond half april komt mijn nieuwe roman Blind vertrouwen uit. Tijd om misschien iets te vertellen over de plaatsen waar het verhaal zich afspeelt. Zoals in mijn romans tot nu toe altijd het geval is geweest, is Noorwegen het land waar van alles plaatsvindt. Maar er gebeurt ook het een en ander in Nederland. Liefhebbers van Noorwegen wees gerust, er komen genoeg leuke, schilderachtige en interessante Noorse plaatsen aan bod. Ik ga nu nog niet alles prijsgeven, maar om te beginnen alvast een locatie waar een van de scènes in het boek zich afspeelt: Ravnejuv, de Ravenkloof. 

Bij Ravnejuv een blik naar links...

...en een blik naar rechts.

Ravnejuv ligt in de gemeente Tokke, provincie Telemark, en is een 350 meter diep ravijn. Deze bezienswaardigheid is makkelijk te bereiken met de auto en na je auto geparkeerd te hebben is het nog een klein stukje naar de kloof lopen. Een andere mogelijkheid is een wandeling maken van ongeveer een uur vanuit het dorpje Eidsborg. Het wandelpad is een oude kerkweg. In Eidsborg vind je namelijk een 800 jaar oude staafkerk.

De staafkerk in Eidsborg.

Ravnejuv biedt een formidabel uitzicht over de omringende bergen, bossen en de rivier de Tokke die 350 meter lager door het dal stroomt. Een leuke bijkomstigheid is dat er in het dal sprake is van een opwaartse luchtstroming. Gooi je een bankbiljet naar beneden, dan wordt het biljet via de stroming weer omhoog getild en als je geluk hebt kun je het stukje papier gewoon weer opvangen. 
Natuurlijk werd onze nieuwsgierigheid hierdoor gewekt, maar we besloten het voor de zekerheid toch maar met een papieren zakdoekje te proberen (is dat nou Hollandse zuinigheid?) Het zakdoekje werd in het ravijn gegooid en kwam even later inderdaad weer keurig bij ons terecht. We konden het zo uit de lucht plukken. 

Na het zakdoekjesavontuur even bijkomen op een veilige plek. Wel nodig voor iemand met hoogtevrees. Ik stond even daarvoor namelijk tegen een van de uitstekende lage rotsen links van mij geleund om in de diepte te kunnen kijken. Kriebels...

Bij het ravijn vind je een infozuil over de historie van de omgeving. 

Een tocht naar de Ravnejuv was ook vroeger al in trek. Al in de 19e eeuw bezochten toeristen de kloof.

Een van de mannen werpt een blik in de diepte,
precies zoals wij dat ook gedaan hebben bij deze rotspartij.

Er stond een paviljoen die er nu helaas niet meer is, maar het bouwwerk staat nog wel op oude foto’s afgebeeld.

De bovenstaande twee afbeeldingen kwamen we tegen op de infozuil
en daar hebben we een foto van gemaakt.

Wat wel een aandachtspuntje is, is dat de kloof dus 350 meter diep is en er nergens hekken staan. Hoger dan bijvoorbeeld de Noordkaap met zijn 307 meter. Oppassen geblazen! Kinderen en honden goed vasthouden en wie last heeft van hoogtevrees, zoals ik, niet te dicht bij de rand gaan staan. 


De waarschuwing voor een steile rotswand is zeker niet overbodig.

Tot zover de eerste kennismaking met een van de locaties in mijn boek. Een andere keer vertel ik meer over de andere plaatsen waar het verhaal zich afspeelt. Jullie moeten toch een beetje nieuwsgierig blijven. Nietwaar? 

De rivier de Tokke beneden in het groene dal.











Reacties

  1. Dat beloofd weer wat. Erg gaaf om de verhalen uit die omgeving te lezen die tevoorschijn komen in het boek. Dat geeft de boeken iets speciaals.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dit was een inspirerende omgeving, Hans. Maar niet alleen Ravnejuv. Omdat we de rest van de omgeving meerdere keren bezocht hebben, loop je tegen mooie en bijzondere plekken aan en dan wordt de fantasie aan het werk gezet. Wat zou ik er zich kunnen laten afspelen, denk ik dan. Tja, en dan gaat het balletje rollen en ontstaat er een verhaal :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat lijkt me dan een spannende scène in je boek pfff. Ik heb geen hoogtevrees maar daar zou ik het zeker wel hebben. Als ik dan zie hoe die toeristen op die oude foto's leunen en wetende dat jullie ook gedaan hebben, brrrr.

    Bijzonder van die luchtstroom zeg! Ik had ook geen echt bankbiljet gedaan hoor, maar ja, ik ben natuurlijk ook Nederlandse haha.

    Prachtig gebied, mooie foto's!

    Groetjes, Marjon.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Noorwegen is niet echt een land voor mensen met hoogtevrees, denk ik wel eens. Wat ik er dan toch steeds zoek...?
    Gelukkig is er nog genoeg te doen en te zien wat ook voor iemand met hoogtevrees geschikt is.

    Een volgende keer durven we het wel aan om een bankbiljet naar beneden te gooien ;-)

    Gr! Elly

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oostenrijk is ook niet zo geschikt voor mensen met hoogtevrees. Sommige plekken kun je nota bene alleen maar bereiken met een kabelbaan. Mijn man heeft hoogtevrees maar al veel overwonnen. Hij stapt wel in zo'n gondel van een kabelbaan.

    Dat is heel veel vertrouwen, van die luchtstroom. We gaan het vast en zeker lezen hier :-)

    Groetjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Knap dat je man dat voor een groot deel aandurft.
    Bij een kabelbaan ligt het er in mijn geval aan of het steil omhoog gaat of niet. Dan werp ik heel snel een blik op het uitzicht en ga daarna met mijn rug ernaartoe zitten (zonde!!!) en ben ik heel erg blij als we boven aankomen of weer beneden zijn :-)

    Wat het bankbiljet betreft, ik hou je op de hoogte ;-)

    Gr! Elly



    BeantwoordenVerwijderen
  7. Daar hangt het ook wel van af hoor. En helemaal ontspannen zit hij er ook niet in. Maar we genieten wel erg van het op deze manier omhoog gaan, daar een dagje wandelen en dan weer zo naar beneden.

    :-)

    We lezen het wel als jullie met dat bankbiljet aan de gang gaan ;-)

    Groetjes, Marjon.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts