De Hoge Kust

Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets over Scandinavië heb verteld. Meestal blog ik over Noorwegen met soms een uitstapje naar een ander Scandinavisch land. Dit keer wijk ik een keer uit naar Zweden. Met het mooie voorjaarsweer waar we nu van kunnen genieten moest ik ineens denken aan een paar andere prachtige voorjaarsdagen die wij in een bijzondere omgeving doorgebracht hebben. Misschien heb je wel eens van Höga Kusten, de Hoge Kust, gehoord. Deze kust vind je in de provincie Västernorrlands län aan de Botnische Golf in het oosten van Midden-Zweden. Je rijdt het gebied binnen via de imposante Hoge Kustbrug over de rivier Ångermanälven. 

De Hoge Kustbrug.

De streek wordt wel de ‘poort naar Lapland’ genoemd en bestaat uit pittoreske vissersdorpjes, een grote hoeveelheid eilandjes, oude naaldbossen, meren, steile kliffen, rode granieten rotsen en verlaten zandstranden of stranden met een ontelbaar aantal keitjes. 

Schilderachtige picknickplaats aan een meer.

Het dorpje Bönhamn.

En het mooi gelegen Norrfällsviken.

De Hoge Kust is voortdurend in beweging, een gevolg van de ijstijd. Door het gewicht van de enorme ijsmassa die op het land drukte werd het land samengeperst en op het moment dat het ijs zich terugtrok veerde het land weer op en dat is nog steeds het geval. Er ontstaan en verdwijnen eilandjes. Ongelooflijk dat na duizenden jaren alles nog in beweging is. 

Uitzicht bij Bönhamn. 

Om terug te komen op de stranden met keitjes, die keitjes worden klapperstenen genoemd. Wij vroegen ons natuurlijk meteen af waarom. Het antwoord is simpel: zodra je over de stenen loopt breng je de stenen in beweging en stoten ze tegen elkaar aan. Dat veroorzaakt een geluid dat ongeveer klinkt als ‘klokklok’. De stenen klapperen tegen elkaar aan en voilà, plotseling zijn het klapperstenen. Het stenenveld bestaat ook nog eens uit banen in verschillende kleuren. Deze banen geven de groei aan van het land sinds de laatste 5000 jaar. Elke gekleurde baan is een strandlijn geweest die in de loop der tijd omhoog is gerezen. Bij het dorpje Norrfällsviken zijn daar goede voorbeelden van te vinden. 

Bij Norrfällsviken vind je klapperstenen in overvloed. 

De gekleurde banen zijn de vroegere strandlijnen. 

En behalve al deze bijzonderheden zijn de panoramische vergezichten over de Botnische Golf en de eilanden voor de kust echt fantastisch te noemen! Die vergezichten vind je niet alleen bij Bönhamn maar ook bij Norrfällsviken. Het plaatsje grenst aan een natuurreservaat waar je op een prachtig strand ademloos naar het uitzicht kijkt. En naast dit strand stuit je op rood graniet. De volgende drie foto's zijn daar gemaakt.

Al met al is de Hoge Kust een uniek gebied en daarom staat het ook op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Helaas hebben wij nog lang niet alles van deze kust gezien maar genoeg om een goede indruk te krijgen van al het moois dat het te bieden heeft. Hopelijk komen we ooit eens in de gelegenheid om nogmaals op ontdekkingsreis te gaan langs deze kustlijn. Dat is namelijk beslist de moeite waard. Je kunt er bijvoorbeeld prachtig wandelen langs de 129 lange Höga Kustenleden en dat lijkt ons wel wat. Ik kan nog wel meer over de Hoge Kust vertellen maar ik denk dat de foto’s verder voor zich spreken en laten zien hoe bijzonder het er is.