Scandinavische gastvrijheid

Waar is de foto gemaakt die je gebruikt hebt in je blogpost Stille nacht? Die vraag kreeg ik van een aantal mensen. De foto is gemaakt in Rovaniemi, Fins Lapland. We bivakkeerden op een camping aan de Kemijoki rivier. Aan een heldere hemel stond een prachtige volle maan die mooi in het water weerspiegelde. In de rivier dreef nog hier en daar wat ijs maar dat was niets vergeleken bij wat we de dagen daarvoor hadden gezien. Het was de eerste week van mei en we waren voor een deel langs de weg gereisd die parallel aan de Torne rivier liep. De Torne rivier vormt gedeeltelijk een natuurlijke grens tussen Zweden en Finland. De rivier lag op dat moment vol met kruiend ijs, een groot veld met een ontelbare hoeveelheid ijsschotsen. Een indrukwekkend gezicht. 

De Torne rivier.

Voordat we bij de Torne rivier terechtkwamen waren we in Zweeds Lapland nog een stukje in de richting van het Sjaunja natuurreservaat gereden. Ook daar begon de winter langzaam te wijken voor het voorjaar en lagen meren en rivieren eveneens vol met kruiend ijs. 

De rivier Sjaunjaätna bij het Sjaunja natuurreservaat.

Maar om terug te komen op de foto die in Rovaniemi is gemaakt, in die tijd van het jaar waren er weinig tot geen campings geopend. Op onze vraag of er misschien toch nog ergens een camping was waar we de nacht door konden brengen nam een zeer vriendelijke dame die werkzaam was bij het toeristenbureau in Rovaniemi contact op met camping Napapiirin Saarituvat (ja, die Finse taal is toch wel een dingetje, hoor), mooi gelegen aan de Kemijoki rivier. De camping was nog gesloten maar we waren er toch van harte welkom. We mochten de camper op een geasfalteerde plek achter het receptiegebouw neerzetten omdat de campingplekken op het gras nog te drassig waren vanwege de smeltende sneeuw. Vanuit het receptiegebouw konden we stroom betrekken en omdat het sanitairgebouw nog niet geopend was kregen we de beschikking over een van de typisch Finse en oergezellgie blokhutten met uitzicht op de Kemijoki rivier. We mochten in de hut gebruikmaken van de keuken en de badkamer. Hetzelfde overkwam ons een paar dagen daarvoor op een camping in Näsåker in het Zweedse Västernorrlands län. Ook daar kregen we een hut aangeboden omdat het sanitairgebouw nog gesloten was. Een en al gastvrijheid dus. We denken er nog atijd met plezier aan terug. 

De rivier Kemijoki gezien vanaf camping Napapiirin Saarituvat in Rovaniemi.

En zo komen er naar aanleiding van een foto weer herinneringen en daarmee verhalen bovendrijven die ik mooi kan gebruiken voor een post. Een volgende keer zal ik nog wat meer foto's van sneeuw e.d. plaatsen om een beetje in winterse sferen te blijven.  

Wanneer je vroeg in het voorjaar door Scandinavië reist is de kans groot dat er vooral in het noorden nog campings gesloten zijn. Het kampeerseizoen begint daar later en eindigt meestal eerder dan wij gewend zijn. Vrij kamperen is een optie, maar dat is niet altijd mogelijk omdat er hier en daar nog sneeuw ligt of de ondergrond drassig kan zijn vanwege het smeltwater. Het zijn factoren waarmee je rekening moet houden.

(De post Stille nacht is hier te lezen.) 

Sjaunjaätna.