Lang vervlogen tijden

Soms stuit je tijdens een wandeling plotseling op iets uit lang vervlogen tijden, zoals een oude hut in the middle of nowhere. In en om de hut zijn nog gehavende en verroeste attributen te vinden voor gebruik binnenshuis en voor het bewerken van het land. Je probeert je er een voorstelling van te maken hoe die mensen daar vroeger geleefd hebben op een stuk land dat moeilijk te ontginnen is, het was namelijk ooit een kleine boerderij, ver van de bewoonde wereld verwijderd. 

Deze en onderstaande foto's zijn gemaakt in Sømådalen, in de provincie Innlandet in Noorwegen.

Je komt er nog steeds weinig mensen tegen en de stilte kun je er horen, het valt als een deken over je heen. De omgeving is prachtig. Zouden de bewoners van de kleine boerderij zich daar vroeger bewust van zijn geweest dat ze zich midden in de indrukwekkende natuur bevonden? Of leefden ze daar zonder er erg in te hebben hoe uniek en mooi die plek is? Misschien waren ze te druk met overleven. 

Sommige oude hutten die je tegenkomt zijn gerestaureerd, andere half ingestorte exemplaren laten je alleen maar gissen hoe het er jaren geleden uitgezien moet hebben. Die laatstgenoemden zijn mijn favoriet, die zetten mijn fantasie aan het werk. Je voelt het verleden dat daar ligt. Ik zou best wel een glimp van dat verleden willen opvangen, heel even maar, om een indruk te krijgen wat voor leven er daar geleid werd en om aan iemand te kunnen vragen of ze wel eens van stress gehoord hadden. Of ze als medicijn rust konden vinden in de ongerepte natuur die hen omringde, zoals datzelfde landschap op mij ook rustgevend werkt. Dat zal altijd wel bij een vraag blijven...