Missie Midzomerliefde 3

Welkom in de Verenigde Staten staat er op het schermpje van mijn telefoon. R ziet mij fronsen. 

“Wat is er?” vraagt hij ietwat bezorgd. Waarschijnlijk denkt hij dat de kinderen een berichtje gestuurd hebben. Ik laat hem de korte boodschap zien.

“Onze provider denkt dat wij in de VS zijn. Zitten we wel op de goede boot?” vraag ik gekscherend.

“Dat merken we vanzelf wel als we het Vrijheidsbeeld voorbij zien komen,” grinnikt R.

“Of een ijsberg,” vul ik aan en we schieten in de lach. 

We bevinden ons, gelukkig weten we het heel zeker, aan boord van de veerboot die ons van Denemarken naar Kristiansand in Noorwegen brengt. Ik kan het niet helpen dat ik tijdens deze zeereis aan de personages in mijn nieuwe boek Midzomerliefde moet denken. Een van hen legt de dezelfde zeereis als wij in de tegenwoordige tijd af en een van hen ruim honderd jaar geleden, maar ieder om verschillende redenen. 

Tijdens deze reis zal ik wel vaker aan de personages in Midzomerliefde denken, want we gaan proberen de route te volgen die zij in het verhaal afleggen. We hebben mijn boek tijdens deze reis bij ons en trekken daarmee door het bijzondere Noorse landschap dat in mijn boek voorkomt maar dus ook werkelijk bestaat. Een parallelreis zou je het kunnen noemen, met het verhaal van Midzomerliefde als leidraad.

Maar goed, na ruim drie uur varen bereiken we het Noorse Kristiansand. O nee, in de haven houdt de douane een controle en, o ja, wij worden aangehouden. Dat hebben we al eens eerder bij de hand gehad. We bereiden ons voor op een kruisverhoor, want dat was de vorige keer het geval. Er werd zelfs in alle kastjes van onze camper rondgeneusd. Maar nu mogen we zowaar, na vijf vragen beantwoord te hebben, doorrijden. 

Opgelucht dat we dit keer blijkbaar betrouwbaar genoeg overkomen om onze reis te mogen vervolgen, rijden we het Setesdal in, een van de prachtige dalen die Noorwegen rijk is en een van de dalen die lange tijd moeilijk toegankelijk is gebleven. Daardoor is er, wat tradities en oude gebouwen betreft, nog het een en ander bewaard gebleven. Én het is een van de plaatsen die in Midzomerliefde beschreven wordt.

Tveitetunet, een eeuwenoude authentieke woning in het Setesdal.

Natuurlijk moet ik samen met mijn boek op de paar honderd jaar oude traptreden poseren.

Dus nodig ik jullie, lezers van deze blog, uit om via mijn volgende blogs en foto’s mee te reizen door het land van de middernachtzon en van mijn roman Midzomerliefde, in de hoop dat jullie mee zullen genieten van al het moois dat Noorwegen te bieden heeft en uiteraard nieuwsgierig worden naar mijn nieuwe boek.

Setesdal.

Er zijn twee personen die ik wil noemen, omdat zij het mogelijk hebben gemaakt mijn roman Midzomerliefde mee op reis te kunnen nemen, voordat het boek uitgebracht wordt: Anita en Pierre Verkerk van Uitgeverij Cupido, heel hartelijk bedankt dat jullie aan dit plan hebben willen meewerken. R en ik gaan ons best doen het uiteindelijke doel van onze reis te bereiken en Midzomerliefde op de plek te brengen waar het verhaal in het boek begint. 

Wegens niet altijd even goed werkend internet kan het soms een poosje duren voordat er weer een nieuwe blogpost geplaatst wordt maar blijf mijn blog volgen!