Steengoed

Stenen, schelpen, stenen, dennenappels, drijfhout, nog meer stenen… In en rondom ons huis vind je onze vondsten uit de Scandinavische natuur. Tijdens wandelingen in de Scandinavische bergen, bossen en langs stranden ga ik meestal gebukt onder het gewicht van wat ik met me meesleep. Nee, het zijn geen zorgen waar ik dan gebukt onder ga (al komt dat natuurlijk ook wel eens voor), maar ik bezwijk soms bijna onder de stenen, schelpen en andere voorwerpen die in mijn ogen regelrechte cadeautjes uit de schatkamer van de natuur zijn. Mijn jaszakken, vestzakken, mijn rugzak, alles waarin maar ruimte is, prop ik vol met de natuurlijke kostbaarheden. Geen idee wat ik er precies mee ga doen, maar zoiets moois laat je toch niet liggen? Het liefst zou ik grote keien mee naar huis slepen om in onze tuin te deponeren. Helaas heeft Kermit, onze kleine, groene camper, daar geen ruimte voor. Omdat we niet willen dat Kermit ook onder een al te zware last gebukt gaat, hou ik het bij een beschaafd formaat steen.

Eenmaal thuis wordt alles aan een grondige inspectie onderworpen en, als het nodig is, schoongemaakt. Daarna is het bekijken wat ik ermee ga doen. 

Een tijd terug heb ik in Noorwegen een hobbyboek gekocht waarin voorbeelden staan hoe je van natuurlijke materialen allerlei leuke dingen kunt maken en dus sloeg ik aan het beschilderen van enkele stenen. Ik ben helemaal geen type die zomaar even iets (be)schildert, maar ik kwam tot de ontdekking dat ik het een leuke bezigheid vind. Ach, misschien is het resultaat wat amateuristisch, het levert in ieder geval een stukje ontspanning naast het schrijven op en ik hou er ook nog leuke decoratie aan over.

En behalve dat, is iedere steen, schelp, dennenappel enz. een herinnering aan een mooie plek ergens in het noorden. En wanneer we aan die plek terugdenken komen vanzelf de verhalen los. We verzamelen herinneringen in de vorm van de natuur en het liefst zoveel mogelijk en zo mooi mogelijk. We zeggen wel eens tegen elkaar: voor later, als we om wat voor reden dan ook niet meer in de gelegenheid zijn om te reizen en met een goed gevoel op onze belevenissen terug kunnen kijken. 

Maar wat is later? Later is nu. Dat hebben wij al lang ontdekt. Vooral nadat we afgelopen week geconfronteerd werden met hoe belangrijk gezondheid is en met onze neus op een harde werkelijkheid gedrukt werden. Dat maakt dat wij 'later' zo snel mogelijk naar ons toe willen trekken en, net zoals mijn jaszakken, vestzakken en mijn rugzak, vol willen proppen met steengoede herinneringen. Want als je wacht tot later, kom je misschien te laat tot de ontdekking dat later al geweest is.