Geurig en kleurig


Vandaag licht ik weer een tipje van de sluier op wat betreft de locaties waar mijn nieuwe roman Blind vertrouwen zich afspeelt. Vorige keer vertelde ik over Ravnejuv, de Ravenkloof (hier te lezen.) Nu een locatie van een heel andere orde, namelijk een natuurpad dat vanuit het schilderachtig gelegen dorp Dalen te volgen is.

Het natuurpad slingert zich door een grote verscheidenheid aan groen.

In Dalen (gemeente Tokke, provincie Telemark) vind je langs de oever van de rivier de Tokke een camping. Deze camping wordt in mijn boek genoemd. Sterker nog, er speelt zich het een en ander op deze plek af. Vrijwel direct vanaf de camping begint een natuurpad dat langs de rivier en door het bos slingert met doorkijkjes naar de omringende bergen. Het is een stuk bos met een grote verscheidenheid aan groen. In het voorjaar is de grond onder de bomen bezaaid met lelietjes-van-dalen die een aangenaam zoete geur verspreiden. 

Het pad begint langs de rivier in  het dorp Dalen.

Nee, ik communiceer hier niet met kabouters, ik moest natuurlijk
de zoete geur van lelietjes-van-dalen opsnuiven. Ik wist alleen
niet dat er iemand een foto van mij ging maken...

Langs het pad staan informatieborden die je iets vertellen over wat er zoal groeit en bloeit in dit natuurgebied. En loop je langs de rivier, dan moet je zeker opletten of je bevers ziet. Die zijn hier namelijk goed te spotten. Wij hebben zelf helaas nog maar één exemplaar gezien. Je moet wel wat geduld hebben en jezelf 's avonds op het juiste tijdstip aan de oever van de rivier verschansen. Als de avondzon schijnt is het trouwens leuk wandelen langs het pad. Bergen en bossen zijn dan overgoten met een mooie, warme gloed. 

De warme avondgloed zorgt voor een bijzondere sfeer tijdens de wandeling.
(Foto boven en onder.)



Het werk van bevers. 

Wijk je iets van het natuurpad af en steek je de rivier over via een brug van grote natuurstenen, dan heb je kans dat je velden vol kleurrijke lupinen tegenkomt. Echt een prachtig gezicht. Wat kan gebeuren is dat deze stenen brug in het voorjaar nog onder water staat. Dat ligt aan de hoeveelheid smeltwater die vanuit de bergen door de rivier stroomt. Dan heb je pech en moet je via de normale brug, bestemd voor verkeer, naar de overkant lopen.

Over de brug van natuurstenen op weg naar de lupinen.


Lupinen zijn echt prachtig om te zien.

De hoofdpersoon uit mijn boek, Joanne, wandelt samen met iemand door dit natuurgebied heen. Mocht je ooit in Dalen komen, volg een keer op je gemak het pad, verdwalen kan niet, het is een rondwandeling, en treed daarmee in de voetsporen van Joanne.    

Langs het pad staat een oeroude boom. 


Reacties

  1. Erg mooi pad en het lijkt wel of je met sommeltjes zit te praten :-).

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, het is er erg mooi, Sandra. Het is een pad waar je van alles tegenkomt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het is een pad met veel variatie, Hans. Er zijn geen sommeltjes gesignaleerd, maar wie weet zitten ze daar wel. Waarschijnlijk zat ik er gewoon met mijn neus bovenop ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Helaas nog maar een bever gezien... Nou, dat is meer dan ik ooit in het wild heb gezien :-) De exemplaren die ik zag leven in dierentuinen!

    Prachtig daar, wat een groen en wat mooi, zoveel lupinen bij elkaar. En dit zit alvast in mijn hoofd voor als ik je boek lees.

    Grappige foto van jou en (volgens mij stiekem toch) het gesprek met kabouters hihihi. Leuk hè, iemand die spontaan fotografeert.

    Groetjes, Marjon.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Haha! Ja Marjon, dat is waar, dat je bevers meestal alleen in een dierentuin ziet :-)
    Er schijnen daar waar wij kampeerden nogal wat bevers te leven, dus dachten wij dat we er wel meer dan een te zien zouden krijgen. Maar altijd nog beter een dan helemaal geen een.

    Ik moest en zou even aan die lelietjes ruiken. Ik had geen vermoeden dat ik op dat moment vereeuwigd zou worden...
    Maar het levert wel grappige foto's op :-)

    Gr! Elly

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts