De zee en de bergen als buren

Nusfjord, op de eilandengroep Lofoten, is een van de oudste en best bewaarde vissersdorpen van Noorwegen. Het pittoreske dorpje met zijn authentieke sfeer en de bijbehorende historie trekt ieder jaar duizenden bezoekers. Nusfjord ligt op een schilderachtige locatie aan een rotsachtige kust waar imposante, steile bergen uit het water omhoog rijzen. 


De weg naar Nusfjord belooft al veel goeds. Je rijdt als het ware tegen een muur van grillige, bijna loodrechte bergen aan. Je vraagt je af waar het dorpje dan wel mag liggen in dit imponerende landschap, maar achter die bergen doemen plotseling roodgekleurde rorbuer op, traditionele, Noorse vissershutten die op palen in het water zijn gebouwd. En even verderop is de ingang naar een lieflijk vissersdorpje: Nusfjord.   

Nusfjord.



Het dorp met zijn gekleurde houten huizen is een levend museum. Je vindt er o.a. oude vissershutten, een winkel, een bakkerij, botenhuizen, een smederij en een levertraanfabriek. Bij een bezoek aan Nusfjord zet je een stap terug in de tijd. Je wordt meegenomen naar het leven van 100 tot 140 jaar terug. De oude, houten gebouwen dateren uit, of zelfs van voor 1877 en uit begin 20e eeuw, ca. 1905 en 1910. 

Een botenhuis van voor 1877. Het gebouw werd gebruikt om vissersbenodigdheden
in op te slaan en bood onderdak aan kleine boten.


Een botenhuis, gebouwd tussen 1877 en 1888. Hier was plaats voor grotere boten
en tijdens drukkere perioden was het niet ongewoon dat er vissers woonden.

Winkel uit 1907. De plaats voor de dagelijkse boodschappen, de post of een praatje.

Levertraanfabriek, gebouwd rond 1910.

Ter plaatse laat een film zien hoe het er vroeger in Nusfjord aan toeging. Het vissersleven was zwaar. De vissers moesten met heel wat minder goede middelen dan tegenwoordig storm en kou trotseren om hun vangst veilig en wel aan wal te zien krijgen. In die tijd stonden er op de rotsen eindeloze rijen houten rekken waar stokvis aan te drogen hing. Uit ervaring weten wij dat één rek met stokvis al een indringende visgeur verspreidt, laat staan tientallen rekken bij elkaar. Er zal vroeger een niet te beschrijven vis-aroma in het dorp hebben gehangen, dat kan bijna niet anders. Er zijn bewijzen dat er al in de 5e eeuw een vissersnederzetting op deze plaats bestond. Het vissersleven is hier diep geworteld. 

Stokvis was en is hét exportproduct van Nusfjord. Tegenwoordig wordt er vanuit Nusfjord stokvis geëxporteerd naar Afrika, Amerika en Europa.

Voor huidige visliefhebbers zijn er de zogenaamde rorbuer te huur, zoals ik in het begin al noemde, traditionele vissershutten die op palen in het water zijn gebouwd. Bij een verblijf in een van deze hutten ben je van alle gemakken voorzien.



Om aan te geven hoe een bezoek aan Nusfjord ervaren wordt, een uitspraak van een makelaar die voor het Noorse tv-programma Solgt (verkocht) zijn enthousiasme over de rorbuer en de omgeving op de volgende manier verwoordde: “I would like to spend next summer here to experience peace and quiet and meditate amid majestic scenery with the Lofot Sea and steep, rocky walls as my neighbours.” 

Ik denk dat ik daar niets meer aan toe hoef te voegen.







Reacties

  1. Dat is het ook, Hans. Het zou echt iets voor jullie zijn om daar de historie in te duiken.
    Als wij daar nog eens in de buurt komen, bezoeken we Nusfjord beslist nog een keer. Wij kwamen later namelijk tot de ontdekking dat we daar nog niet alles gezien hebben. Klinkt jullie dat bekend in de oren?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ah... Levertraan...

    Indrukwekkend, hoe bijna loodrecht die bergen omhoog gaan. Pas dan zie je hoe hoog ze eigenlijk zijn. Dat is vooral goed te zien op die tweede foto met dat piepkleine bootje er voor.

    Mooie foto's!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dank je :-)

    Ja, levertraan. Als kind kregen wij dat thuis toegediend. Gelukkig bestonden er destijds ook pilletjes gevuld met levertraan, die waren minder onsmakelijk dan een lepel vol met dat goedje.

    Doordat de bergen loodrecht uit zee oprijzen lijken ze inderdaad reusachtig. Goed beschouwd zijn ze dat ook als je dat vissersbootje ziet varen. Het is een bijzonder landschap.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik kreeg levertraan met sinaasappelsmaak. Uit zo'n bruine platte fles met daarop afgebeeld een jongetje met een streepjestrui. Zoiets. Maar lekker vond ik het niet.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts